|
4ttYDj <a href="http://cynhsrkoeuda.com/">cynhsrkoeuda</a>, [url=http://yqipreidavme.com/]yqipreidavme[/url], [link=http://wgyeumhgzkpo.com/]wgyeumhgzkpo[/link], http://uesnbnkyxpdm.com/ |
ContextDe totter-techniek dankt zijn verhoogde belangrijkheid aan de nieuwe tijden van de elektrische apparaten. De techniek dient namelijk om remises te vermijden. Deze techniek is maar een klein onderdeel van de technische en taktische overwegingen die in acht genomen moeten worden in de reactie op een aanval die te kort komt en waarop geen directe riposte gegeven kan worden. Voor we de precieze werking van de totter-techniek bekijken, dient benadrukt dat ze slechts gebruikt moet worden indien de omstandigheden het toebrengen van een onmiddellijke riposte niet toelaten. Het spreekt voor zich dat een onmiddellijke riposte op een aanval die niet toekomt de voorkeur verdient boven het uitstellen van een treffer. Situering en voorbeeldenAnderzijds moeten we durven toegeven dat een dergelijke riposte niet zo makkelijk is. Als voorbeeld kunnen we de finale van het BK junioren nemen. In het bijzonder tijdens de eerste helft van de wedstrijd heeft Laurent De Trog verschillende aanvallen uitgevoerd over korte afstand (i.e. voor de startlijn van zijn tegenstander), die Seppe onschadelijk maakte door achteruit te springen. Bij minstens drie gelegenheden heeft Seppe daarop een directe riposte uitgevoerd die op zijn beurt te kort kwam of gepareerd werd (in quarte). De moeilijkheid voor Seppe was het spanningsveld tussen het onmiddellijk overnemen van het initiatief en het gevaar getroffen te worden door een remise. Indien je onmiddellijk riposteert, zal een goede tegenstander, zoals in dit geval, geen remise geven, maar trachten afstand te nemen en de riposte te pareren. Indien je niet onmiddellijk riposteert, zal de tegenstander even op zijn/haar slag blijven om te kijken wat er gebeurt, en van daaruit is het zeer gemakkelijk om een remise te zetten. Minder goede tegenstanders zullen vaak als vanzelf een remise geven, omdat hun hand-been coördinatie niet goed is, en hun slag eigenlijk te laat komt (de remise is eigenlijk de voltooiing van hun initiële aanval). Wat ook de kwaliteit is van de tegenstander, het effect is dat de riposte van de verdediger in essentie bemoeilijkt wordt door de dreiging van een remise. De riposte moet daarom perfect getimed zijn, en aggressief met voorwaartste beweging gegeven worden. Hierbij ontstaat nu precies het nut van de totter-techniek: indien niet aan de voorwaarden voor een goed getimede en aggressieve riposte voldaan is (typisch omdat men iets te ver staat, of omdat het lichaamsgewicht te veel op het achterste been ligt (uit evenwicht)), is het risico verbonden aan een directe riposte te groot. In dat geval is het beter geen riposte te geven, maar het initiatief over te nemen met een nieuwe, voorbereide aanval. Herinner u echter dat de tegenstander nog steeds op zijn/haar slag is blijven liggen. Onmiddellijk naar voor te gaan op dat moment is vragen om in de voorbereiding getroffen te worden. De tegenstander moet eerst teruggedrongen worden, vooraleer effectief met de voorwaartse beweging begonnen wordt. Definitie en gebruikEn precies daar komt de totter-techniek van pas: het is een beweging ter plaatse, of heel lichtjes naar achter, waarbij ervoor gezorgd wordt dat vooral de hand niet geraakt kan worden door een eventuele remise. In het bijzonder indien ter plaatse gewerkt wordt, manifesteert de techniek zich als een licht sprongetje ter plaatse. Bij het overnemen van het initiatief bestaan vervolgens twee mogelijkheden: * onmiddellijk de aanval inzetten: de arm wordt onmiddellijk ontplooid en de treffer wordt toegebracht met stap, uitval of stap-uitval. Deze actie zal doorgaans door de scheidsrechter als riposte (à temps perdu) geclassificeerd worden. Als schermer moet je "goede papieren hebben" om dit effectief te kunnen doen. (Als ik mij goed herinner hebben Seppe en Laurent in onze voorbeeldmatch er elk één zo gedaan.) * een nieuwe voorbereiding en aanval inzetten: in dat geval dient de eerste stap voorwaarts zeer klein te zijn, omdat de tegenstander nog steeds zeer dichtbij zal staan. Tijdens die eerste stap dient de schermer in te schatten of de tegenstander zal wijken, dan wel een tussenactie zal proberen. Indien de schermer wijkt, wordt de nieuwe actie gereduceerd tot een standaard voorbereiding en aanval. Indien de schermer niet wijkt, zou onmiddellijk getroffen moeten worden. Dat laatste is niet vanzelfsprekend (maar het is gelukkig ook niet vanzelfsprekend voor de andere schermer om dit te doen). Indien dit toch zou gebeuren, en het resulteert in een treffer tegen, is een aanpassing van de afstand en de timing van de herneming (iets langer wachten, eventueel wat meer achteruit totteren) bij een volgende gelegenheid (een latere treffer) aangewezen. * contra-indicatie: als je op het einde van de piste staat, mag je niet achteruit totteren om te vermijden dat je achter de achterlijn komt (zoals specialist Bertrand) Vergelijking met het ThermostaatStapje* Het thermostaatstapje wordt genomen vlak vóór of precies op het moment van de parade, voordat er ook maar sprake is van een riposte, terwijl de totter-techniek ná de parade wordt toegepast. * Het thermostaatstapje is een anticiperende beweging, ze vult de taktische stappen aan en dient als fijne controle over de positie. Gedurende taktische stappen en thermostaatstapje mag men ervan uitgaan dat de hele actie in evenwicht wordt uitgevoerd. De totter-techniek is in essentie een correctie, ze zal alleen uitgevoerd worden indien er voorafgaandelijk een fout is gemaakt waardoor men niet in evenwicht is of geen ideale positie heeft. Aangezien de beweging doorgaans in onevenwicht wordt ingezet, kan ze ietwat stuntelig overkomen, vandaar de benaming. * Het thermostaatstapje is technisch gezien een normale stap, met resulterende verplaatsing van de schermer. De totter-techniek zal in de meeste omstandigheden niet resulteren in een verplaatsing, maar er enkel eventueel de illusie van geven. Het geeft de uitvoerende schermer een extra schermtijd de tijd om zich te positioneren om het initiatief effectief over te nemen. Noot tot slotBovenstaande beschrijving kan de indruk wekken overdreven gedetailleerd te zijn, of als grap bedoeld te zijn of gewoon stom. Ongetwijfeld heeft elk van die interpretaties zijn verdiensten. Maar ik zou jullie toch aanbevelen je de beschreven situaties te visualiseren en te bedenken dat je ze zelf toepast, in meer of minder verfijnde vorm, en te bedenken hoe je je uitvoering en aanwending ervan kan verbeteren. Dergelijke visualiseringen spelen een belangrijke rol in de sportpsychologie. Dat heeft zelfs een naam geloof ik, maar die kan ik mij niet direct herinneren. 'k Zal bij gelegenheid eens door mijn cursus bladeren :-) -- Olivier * Klopt volledig : wanneer men zich een bepaalde beweging visualiseert, dan wordt ook het deel van de hersenen dat die specifieke beweging controleert, gestimuleerd. In de hersenen worden dan reeds de fundamenten gelegd voor de verbindingen die uiteindelijk noodzakelijk zullen zijn voor het correct uitvoeren van de beweging. Deze mentale training is cruciaal bij sporten waarbij bewegingen volledig correct uitgevoerd moeten worden, wil men na de beweging nog leven, bijboorbeeld : turnoefeningen met de rekstok. Helaas moet ik jullie de correcte term ook schuldig blijven... -- Vincent CategorieSchermen |
De totter-techniek dankt zijn verhoogde belangrijkheid aan de nieuwe tijden van de elektrische apparaten. De techniek dient namelijk om remises te vermijden. Deze techniek is maar een klein onderdeel van de technische en taktische overwegingen die in acht genomen moeten worden in de reactie op een aanval die te kort komt en waarop geen directe riposte gegeven kan worden.
Voor we de precieze werking van de totter-techniek bekijken, dient benadrukt dat ze slechts gebruikt moet worden indien de omstandigheden het toebrengen van een onmiddellijke riposte niet toelaten. Het spreekt voor zich dat een onmiddellijke riposte op een aanval die niet toekomt de voorkeur verdient boven het uitstellen van een treffer.
Anderzijds moeten we durven toegeven dat een dergelijke riposte niet zo makkelijk is. Als voorbeeld kunnen we de finale van het BK junioren nemen. In het bijzonder tijdens de eerste helft van de wedstrijd heeft Laurent De Trog verschillende aanvallen uitgevoerd over korte afstand (i.e. voor de startlijn van zijn tegenstander), die Seppe onschadelijk maakte door achteruit te springen. Bij minstens drie gelegenheden heeft Seppe daarop een directe riposte uitgevoerd die op zijn beurt te kort kwam of gepareerd werd (in quarte). De moeilijkheid voor Seppe was het spanningsveld tussen het onmiddellijk overnemen van het initiatief en het gevaar getroffen te worden door een remise. Indien je onmiddellijk riposteert, zal een goede tegenstander, zoals in dit geval, geen remise geven, maar trachten afstand te nemen en de riposte te pareren. Indien je niet onmiddellijk riposteert, zal de tegenstander even op zijn/haar slag blijven om te kijken wat er gebeurt, en van daaruit is het zeer gemakkelijk om een remise te zetten. Minder goede tegenstanders zullen vaak als vanzelf een remise geven, omdat hun hand-been coördinatie niet goed is, en hun slag eigenlijk te laat komt (de remise is eigenlijk de voltooiing van hun initiële aanval). Wat ook de kwaliteit is van de tegenstander, het effect is dat de riposte van de verdediger in essentie bemoeilijkt wordt door de dreiging van een remise. De riposte moet daarom perfect getimed zijn, en aggressief met voorwaartste beweging gegeven worden.
Hierbij ontstaat nu precies het nut van de totter-techniek: indien niet aan de voorwaarden voor een goed getimede en aggressieve riposte voldaan is (typisch omdat men iets te ver staat, of omdat het lichaamsgewicht te veel op het achterste been ligt (uit evenwicht)), is het risico verbonden aan een directe riposte te groot. In dat geval is het beter geen riposte te geven, maar het initiatief over te nemen met een nieuwe, voorbereide aanval. Herinner u echter dat de tegenstander nog steeds op zijn/haar slag is blijven liggen. Onmiddellijk naar voor te gaan op dat moment is vragen om in de voorbereiding getroffen te worden. De tegenstander moet eerst teruggedrongen worden, vooraleer effectief met de voorwaartse beweging begonnen wordt.
En precies daar komt de totter-techniek van pas: het is een beweging ter plaatse, of heel lichtjes naar achter, waarbij ervoor gezorgd wordt dat vooral de hand niet geraakt kan worden door een eventuele remise. In het bijzonder indien ter plaatse gewerkt wordt, manifesteert de techniek zich als een licht sprongetje ter plaatse. Bij het overnemen van het initiatief bestaan vervolgens twee mogelijkheden:
Bovenstaande beschrijving kan de indruk wekken overdreven gedetailleerd te zijn, of als grap bedoeld te zijn of gewoon stom. Ongetwijfeld heeft elk van die interpretaties zijn verdiensten. Maar ik zou jullie toch aanbevelen je de beschreven situaties te visualiseren en te bedenken dat je ze zelf toepast, in meer of minder verfijnde vorm, en te bedenken hoe je je uitvoering en aanwending ervan kan verbeteren. Dergelijke visualiseringen spelen een belangrijke rol in de sportpsychologie. Dat heeft zelfs een naam geloof ik, maar die kan ik mij niet direct herinneren. 'k Zal bij gelegenheid eens door mijn cursus bladeren :-) -- Olivier